Bir Başka Yaşam Mümkün Şiiri - Hasan Zeki

Arkadaşım, sana bir manzara çizeceğim
Dikkatle bak kendini bulacaksın içinde
Çaresi yok, herkesi bir hayli üzeceğim
Şu gecenin yarısı saat bilmem kaçında

Uyuşmuş beyinleri sarsacak şok gerekli
Bir başka yaşam mümkün, belki de çok gerekli

*
Kılimalı ofiste geçer gecen gündüzün
Takım elbisen de şık, hiç yağmurda kalmamış
En son geçen yaz mı ne, güneş görmüştü yüzün
Betin benzin sararmış gömleğin hiç solmamış

Yaşın henüz otuz ya, ruhun çoktan emekli
Bir başka yaşam mümkün, belki de çok gerekli

Yıl boyunca bir hafta tatil yolu gözlersin
Sana sabır dilerim, kölelerin kölesi
Monitörde görünen çocuğunu özlersin
Telefonda duyarsın anne diyen o sesi

Dalgalı denizlerde kayığın tek kürekli
Bir başka yaşam mümkün, belki de çok gerekli

Alış-verişin sanal, kapıya gelir paket
Domatesi, kavunu internette koklarsın
Sokağa çıkma sakın kışı, ti-vide seyret
Nene lazım şekerim kara filan batarsın

Camdan fanus içinde yaşıyorsun sürekli
Bir başka yaşam mümkün, belki de çok gerekli

Kuş sesini unuttun, eve böcek giremez
Oyuncak dükkanında tanır çocuk fareyi
Servet verip yediğin yemeği köpek yemez
Enginarın hapında arıyorsun çareyi

Hormonlu mönülerin diyeti seçenekli
Bir başka yaşam mümkün, belki de çok gerekli

Herkesin kulağına bir hoparlör tıkanmış
Merhaba desen duymaz, çünkü açmış volümü
Kitaplar arkasına fersiz gözler saklanmış
Kaçıncı kez okuyor herkes aynı bölümü

Metalik heveslere sanal hayaller ekli
Bir başka yaşam mümkün, belki de çok gerekli

Piyano derslerinde sıkılıyor ufaklık
Neymiş efendim, kanun öğrenmek isterlermiş
Niçin diyen annenin fikrince bu salaklık
Babanınsa korkusu alaturka zevklermiş

Hamfendi kuş akıllı, beyi tavşan yürekli
Bir başka yaşam mümkün, belki de çok gerekli

Es-em-es modası var, maksat kandil kutlamak
İnanç bundan ibaret, sanırsın din bu kadar
Şu gelen rover cipin içindeki kıza bak,
Türban sıkmış başını, gömlek iki beden dar

Tesettür pek moderin, kafalar örümcekli
Bir başka yaşam mümkün, belki de çok gerekli

*
Ne diyorsun Usta sen arzettiğim ahvale
Böyle midir çağdaşlık, kaderimiz hep bu mu
Yoksa çok mu abarttım, çok mu daldım hayale
Bir vehim mi benimki, gereksiz bir korku mu

Kurulan tekno sirkin çadırı tek direkli
Bir başka yaşam mümkün, belki de çok gerekli

Temmuz 2010