İpek dokunuşlu saçların, ışıltılı teninle
Sesizce misafir oldun dünyamıza.
Ben ve annen vakur bir sevinçle karşıladık seni..
Ablan kıskandı biraz, nazlandı,
Sonra tuttu minik ellerini
Yumuşacık, ne güzel dedi.
Sen hep bizim küçük kızımız
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
