Bir Başka Sevda İzmir.. Şiiri - Ozan Vur ...

Yönü hep küskünlere akıp giden
hüzün yağmurlarında gezinip durma öyle
Körfezden demir aldı yüreğim,
Ege'den akdenize doğru...

Ey ömrümün içinden akıp geçen zaman,
Yeter gayrı, akreplere ayarlı dakikalarda
Saniyelere ömür biçerek,
Saatler ile kamçılayıp, durma yaşamı...

Yüreğim herkesin üzerine basıp geçtiği bir vapur iskelesi
Oysa çok güzeldir bostanlıdan gün batımının izlenmesi
İçimi parçalayan yalnızlığın sancıları
dağılarak yayılır konak vapurunda
Gayrı güzel günlere dilimi kanatır
İçimde büyüyen güneşe sevdalı şehirler..

Haydi öyle içten mahzun bakma, İzmirlim,
çıkar at gönlünden acizliğe düşüren aşkları!
Kışkırtılmış arzuları bastırarak;
İçindeki arsız çöküntülerin arasına,
duygularını sıkıştırıp kalma öyle!
Şimdi yelken açmanın tam zamanı yeni ufuklara..

Haydi gayrı, ey hayata sevdalı insan
Alsancakdan el salla gün batımına,
Pasaport islelesinde bekleyiş yormasın seni
İncir altın da yaşanır büyük sevdalar
Böylesine müşkül, murdar eylenme
Kendinden başka talibi olmayanı aşkları
zamansızlığın kollarında..

Asansör kafeden bir kuş bakışı
Gözlerim Mavi şehirden kayıp gider İzkent semalarına
Karşıyaka, iskeleye yaklaşan vapurda bir telaş
Kendiyle karşılaşmaktan üşümüş yüzler
Nasıl avunsun ki senden başkasıyla İzmirlim..

Sen yüreğinin zincirlerini çekerek yürü
İçinde kabardıkca büyüyen dehlizlere,
Kendin ile baş başa kalmış bütün duygulardan, kurtar kendini!
sakın bırakma yüreğini yurtsuz, diyarsız;
Ki dağlarda sürgün kalmasın nefesinde sesim...

Körfezden demir alan vapurlarla yürü izmirin dağlarına doğru ki
her bahar çiçekler açsın dilerde duygular
Yüreğinde mesken tutan hüzünlerden silkin arındır ruhundan karanlıkları
çıkarat yüreğini kuşatan korkuları, yürü umuda
Yarına emekçilerin elleri ile yazmalısın
Güzel günlerin dünden kalan bütün tarifilerni...

Abdullah Oral...