dağ yürür
orman yürür
sen yürürdün
mutlu olurduk bir kuytuluk bulduğumuzda
parklar sevişmelerin mekanı
ve yıldızların baştan aşağı dökülmesi ilk öpüşte
hangi oltada balık olma hevesi
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
sen ki yaralı bir serce
incecik bedeniyle taşımış bunca acıyı
yarandır. yaramı kanatan
her çırpınışta inleten semayı
birden çöken sessizlik
bir yıldızın kayması
durup dururken saplanan ağrı bögrüme
hazzı bitmiş sevişmelerin
hayallerin doyum noktası
yitirilmiş onca şey
canın yongası
ben böyle yenilmişsem
yitip gitmişse bir yanım
her anımsayışta bir ana yeniden doğuruyorsa seni
ve her doğumda yeniden büyüyorsa içimde sevda
bilki dağ dağ yürüyen benim
orman orman koşan ben
anaç bedenimi sunuyorum sana
yeni doğumlar için
yeni sevdalara
duygu ve betimlemeleri ile çok sevdim kutlarım yüreğine sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta