Bir Başka Sevda Şiiri - Serkan Karabulut

dağ yürür
orman yürür
sen yürürdün
mutlu olurduk bir kuytuluk bulduğumuzda
parklar sevişmelerin mekanı
ve yıldızların baştan aşağı dökülmesi ilk öpüşte
hangi oltada balık olma hevesi
seni dolu dizgın sürer aşka.......
sarılmalar hangi sevda kaçkını yüreğinde
ah zamansız gelen herşey gibi yitik olan
sevda
ve kalbimin milimetrik coğrafyasına tutsak imkan
hangi hesapla artıya döner herşey
hangi mizan seni bana denkler
bağrımın yanık yitik yeri
başı koyduğum aşk
boynun bir giyotinlik canı
herşeyin başladığı ve bittigi
son öpüştur alnımda izi hala dudaklarının
ve dağ dag yürüyen
orman orman soluyon
candır canımın içindeki

sen ki yaralı bir serce
incecik bedeniyle taşımış bunca acıyı
yarandır. yaramı kanatan
her çırpınışta inleten semayı
birden çöken sessizlik
bir yıldızın kayması
durup dururken saplanan ağrı bögrüme
hazzı bitmiş sevişmelerin
hayallerin doyum noktası
yitirilmiş onca şey
canın yongası
ben böyle yenilmişsem
yitip gitmişse bir yanım
her anımsayışta bir ana yeniden doğuruyorsa seni
ve her doğumda yeniden büyüyorsa içimde sevda
bilki dağ dağ yürüyen benim
orman orman koşan ben
anaç bedenimi sunuyorum sana
yeni doğumlar için
yeni sevdalara

not: teşekkürler