Bir Başka Olurmuş Şiiri - İsmail Yıldırım

Bir Başka Olurmuş

Dünya bir başka dönermiş,
Sarhoş yörüngesinde.
Güneş bir başka doğarmış,
Sönmüş Ufuklara.
Mehtap da bir başka cilveliymiş,
Renkli gecelerde.
Güller başka başka açarmış,
Volkanlı baharlarda.
Bülbüller, güneşten zerrecikler taşırmış,
Aşk şarkılarında
Bulutlar bir başka raks edermiş,
Sosuz gökyüzünde.
Şimşekler bir başka çakarmış,
Düştüğü farklı farklı yakarmış.
Yağmurlu havalarda zelve de gezilirmiş,
Üşüyen vücudunu hissetmeden.
Sesler de korkar titrermiş,
Utangaç bir çocuk gibi yüzü kızarırmış,
Ağızdan dökülürken.
Gözler spere de yatarmış,
Teknolojisi bilinmeyen mermiler atmak için.
Sessizlik,şarkı da söylermiş,
Romantizm makamından.
Görüş sayısı bire düşermiş,
Bütün insanlar silinerek.
Kuşlar başka başka uçarmış baharda,
Uçuşan saçlarına takılarak.
Güler de açmak istermiş,
Yanağına öykünerek.
Kirazlar kirazlar da farklı kızarırmış
Dudağına bakarak.
…..
Her şey başka başka olurmuş
Herkes ilkbaharda anladı.
Ben sevince…

04.05.1999
İsmail YILDIRIM