Bırakıyorum bak!
Tüm resimlerin yanıp tutuşurken,
Boğaza karşı bırakıyorum seni.
Kimseler yok
Kimsecikler yok etrafımda.
Bir sen vardın demin,
sende havasına karıştın bu şehrin.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
çok güzeldi.. yüreğinize sağlık, kutlarım sayın şair..erdemle..
İstanbul elbette bir başka..., ama içinde sevgilinin izi olan her şehir istanbul'dur, her şehir bir başkadır.
Güzel anlatımı ile başarılı çalışmanızı kutluyorum sayın şair.
Bu şiirinizle bana o boğazın anılarını
hatırlattınız Sn Kemal bey.
Duyarlı ve duygulu bir çalışma kutluyorum tebrikler.
Sevgi ve selamlarimla. tam p.10
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta