Bir başka gamlı hazan...

gazeller dökülmüş yollara, ıp ıssız her yer;
sanki boşamış şehir, boş kalmış bütün evler...
kapkara bir gece ki görünmez olmuş kamer,
sonbahar değil ki bu bir başka gamlı hazan.

sen yoksun.

Korku veriyor, kapkaranlık tüm kaldırımlar;
bir ben/im, yapa yalnız; bir de bomboş sokaklar.
düşman sanki gölgem bana, ardımda biri var
sonbahar değil ki bu bir başka gamlı hazan...

sen yoksun,

ne çiçek kokusu, ne denizden esen rüzgar;
kaybolup nerelere gitmiş ki bu yıldızlar,
bulutlar yüklenmiş yağmurla, ardında kar var;
sonbahar değil ki bu; bir başka gamlı hazan...

sen yoksun.

tenhalık kopkoyu sis gibi sarmış her yeri,
sen yoksan; sağır sanki bu şehrin geceleri...

ağlıyor bulutlar da gittiğin günden beri;
sonbahar değilki bu, bir başka gamlı hazan...

sen yoksun.

bir tek ışık görsem, bir ses duysam bir yerlerde;
bırakıp yalnızlığa gittiğin her seferde,
ne bir iz ne bir resim, ne adres var elimde.

sen yoksun,

sonbahar değil ki bu, bir başka gamlı hazan...

şimdi ağlar gezerim, gözümün yaşında dem;
çok üzgünüm yalnızım, ah bir dön diyebilsem
yüz sürsem, düşsem türabına; dön artık desem.

sen yoksun...

27/Aralık/2009/Bodrum