Sıyrılıp gidiyorum...
Yanımdan insanlar hızla akıp geçiyor...
Değişik durumlarda...
İnsanlar...
O kadar hızla akıp gidiyorlar ki...
Renkleri birbirine karışıyor...
Gittikçe hızlanıyorum.
O kadar hızlıyım ki
Yüzüm buz gibi oluyor...
Bir ceset gibi...
Sanki yüzümün sağı ve solu,
kendi yönlerine gitmek ister gibi...
Başka bir boyut sanki..
Zamanı geçiyorum..
Zamansızlığa doğru..
Mekan yavaş yavaş yok oluyor...
Hiçbirşey kalmıyor geriye benden başka...
önce kararıp sonra beyazlaşıyorlar...
Sanki beni bir yere götürmek ister gibi...
Başka bir şey bu...
İnsanlar yok,
Yalnızlık yok,
Hiçbirşey yok burada...
Hiçbirşey yok...
Hiçbirşey...
Kayıt Tarihi : 15.10.2003 20:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!