Duraksadım hep haziran akşamlarında,
Yorgun baharın son deminde, üzgün;
Çiçek açan sır yapraklarında koştuk,
Sözde kaldı, iştah kabartan anılar.
Ecel kapısında durakladık, kardelen;
Kıyısında durduk hüzmelenen sevdanın;
West Indies,Kızıl Elma,İtaki,Maçin!
Uzun yola çıkmaya hüküm giydim.
Beyazların yöresinde nasibim kalmadı
yerlilerin topraklarına karşı şuç işledim
zorbaların arasında tehlikeli bir nifak
uyrukların arasında uygunsuz biriyim
Devamını Oku
Uzun yola çıkmaya hüküm giydim.
Beyazların yöresinde nasibim kalmadı
yerlilerin topraklarına karşı şuç işledim
zorbaların arasında tehlikeli bir nifak
uyrukların arasında uygunsuz biriyim




Kutsal emanetinde ödetiyor zaman,
Açık duruyor ecel kapısı, yarı aralık,
Güz meyvesine durmuş bütün çiçekler,
Sona yaklaşıyor olmalı bütün mevsimler,
Kökünden kuruyor olmalı sevda ağacı,
Bir başka bahara kaldı çiçek açmak.
çok güzel..en içten dileklerimle kutluyorum,bu şahane eseri...
Bir başka bahara kaldı çiçek açmak.
Sizin anlatımıza göre bu mısra,
Bir başka tarafa kaldı çiçek açmak şeklinde olabilirdi.Umarım çiçek açabiliriz orada.Herkes çiçeği,çiçeklik yerleri sever...
Güzel şiir.Tebrikler..
çok güzel kutlarım...
çiçekler baharın gelmesini beklememeli bence. çiçekleri ruh güzelliğimizin verimliliğinde yetiştirip onları renga renk açtırmalıyız.
saygılarımla:
rr.akdora
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta