Duraksadım hep haziran akşamlarında,
Yorgun baharın son deminde, üzgün;
Çiçek açan sır yapraklarında koştuk,
Sözde kaldı, iştah kabartan anılar.
Ecel kapısında durakladık, kardelen;
Kıyısında durduk hüzmelenen sevdanın;
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Kutsal emanetinde ödetiyor zaman,
Açık duruyor ecel kapısı, yarı aralık,
Güz meyvesine durmuş bütün çiçekler,
Sona yaklaşıyor olmalı bütün mevsimler,
Kökünden kuruyor olmalı sevda ağacı,
Bir başka bahara kaldı çiçek açmak.
çok güzel..en içten dileklerimle kutluyorum,bu şahane eseri...
Bir başka bahara kaldı çiçek açmak.
Sizin anlatımıza göre bu mısra,
Bir başka tarafa kaldı çiçek açmak şeklinde olabilirdi.Umarım çiçek açabiliriz orada.Herkes çiçeği,çiçeklik yerleri sever...
Güzel şiir.Tebrikler..
çok güzel kutlarım...
çiçekler baharın gelmesini beklememeli bence. çiçekleri ruh güzelliğimizin verimliliğinde yetiştirip onları renga renk açtırmalıyız.
saygılarımla:
rr.akdora
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta