Yaşama hassasça dokunuyorum
Çünkü üşüyorum ;
İnsan küçük alem
Her an bölünüyorum
Kalbimi bölüşüyorum...
Meğer derdim bana
Derman imiş
Hiçlik bana şifa imiş.
Çıkarken dünya sahnesine
Aklım gerideki dervişlerde,
El ediyorlar bana
Dikkat et diyorlar
Gönlüm ölmemiş
Biliyorlar..
Kayıt Tarihi : 12.1.2023 16:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!