Bir başına hüzün
Başına dikildi taşın
Mezarın sesiz, yalnız
Okunur ziyaretten, ziyarete adın.
Aydogar mavi gecelere,
Gelsin ahu dutu şarabın.
Bitti bu ahvalde yaşamın.
Yaşam ki;
Acılara özgü
Kalacak çovalla servetin
Oh !.Ne ala...
Ulaşılmaz artık,
Varmaz elin,duymaz kulakların,görmez gözlerin.
İşte!
Bütün kederlerin
Vah vah,geride kalır çoval dolusu servetin...
Kezzap gibi yanar yüreğin
Nasıl biriktirdin bu Dünya malını?
Hangi ateşte yanacaksın?
Kara duman oturdumu bağrına?
Bir başına hüzün,
Bir başına dikilmiş taşın
El yordamı ile elle,
Varmıymış kefende cebin?...
yahya bozkuş
23 mayıs 2019 ankara
Yahya Bozkuş
Kayıt Tarihi : 15.2.2020 21:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yahya Bozkuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/15/bir-basina-huzun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!