Bir başına bir kız Şiiri - Bünyamin Aslan

BİR BAŞINA BİR KIZ

bir başına bir kız
kendi başına
dört duvar daralıyor üstüne
kalbi geniş bir kız
dünyalar sığar içine
kız sığmaz dünyaya

bir başına bir kız
körpe bebeler ellerinde
bebeler masum
gözleri merhametler dilenir
yüreği derya deniz kız
şefkatler kol kanat

bir başına bir kız
çiçek
sanırsın kar çiçeği
mevsimsiz zamansız
toprağı aydınlatır bir yüzü
bir yüzü suya yakın
zamansız fermansız

bir başına bir kız
güneş olup doğuyor
içinde gül yangınları
nazarlar ateşten ok
ibrahimin atıldığı ateş bu
yakmıyor serin

bir başına bir kız
varlığında huzur
bilmeyen bilmez
bilen hakkıyla bilmez
duy ve ağla huzuru
kan yaş olsun gözlerim

bir başına bir kız
rüzgarın önünde
sanırsın gül yaprağı
duymaya engel mi mesafeler
zaman engel mi yitmeye

bir başına bir kız
kendine ana
mağrur
dualar sağanak üstünde

bir başıma bir ben
çekilirim yalnızlığıma
yar aydınlığı haram
soframda kuşlar
ekmeğimi bölüşürüm
kuşlar bi vefa

bir başıma bir ben
anne dualarından mahrum
oyuncağını kırmışlar içimdeki çocuğun
büyümemişim
ne geceler avutur beni
ne yar hasreti karanlıklar
bir topraklar avutur

bir başıma bir ben
aklımda birbaşına bir kız