Bir Başına Şiiri - Tanel Canayak

Gecelerin
yalazında
trenlere binip,
yolculuklara çıkmak
gibi gelir bana
ölmek.

Ölme bir başına..

Beni
ardına koma,
çığlığında
soğuk taş istasyonların
kapkara
dumanların arasında..

Tüm içtenliğimle
dile getiriyorum,
ereğim açıktır
tinimin hüzzam ırrı.,
ikna olman değil
amacım
asla kalmana,
kalmak
istemiyorsun eğer
bu dünyada..

İkna olmanı istediğim
tek,
seni çok özlediğim,
yanımda olduğun
anlarsa da
geçmiş yıllara
soramadığım,
emanet bırakamadığım
gelecek yıllara..

Kemi barındırmadım,
hiç içimde.,
yalnızca
dalgalarla salınır
okyanuslar üstünde
aşkımın
rabıta tekneleri
dümensiz, pusulasız
hasret kıyılara..

Kızıla boyama
yakamozları,
eser
şimalin rüzgarı;
bakarsın yanağında
kurutur
göz yaşlarını..
mutlu olursun
belki,
belki
bir kez daha
sarılıp öpmek istersin
dudaklarımı..

Ne olursun;
koyup canını
sunaklara,
kırıp
kolumu kanadımı

Ölme bir başına...