Bir Başına Şiiri - Ercan Keskin

Yapayalnız kalsan bir başına bu dünyada
Kim ruhuna neşe sunar teselli eder ki
Göğsüne vura vura kucak açıp ağlasan
Şiirden başka sana derman olur mu sanki

O ki oldun olası bildiğin vicdanın sesi
Seni en iyi tanıyan tutarlı sağduyun
Yüreğinin mührü aklının şaşmaz gönyesi
Gürül gürül akarken ruhunun şelâlesi

Aklının ermediği yer onun düşün alanı
İçinde kalan her şey muteber nesne gibidir
Algılanır, denenir uyar ise kalanı
İçin her oluşum birbirinin sebebidir

Şiir ne için vardır ya da varsanı mıdır
Olması istenen bir söz sanatı mıdır
Kulağa hoş gelen bir anlatı biçimi mi
İmge mi söylem mi yoksa yeni bir biçem mi

Bir estetik kaygı ile ortaya çıkar
Yaratı sanatının olmazsa olmazıdır
İnsan değişikliğe yeniye merak salar
Değişimde gecikme biteviye tekrardır

Yeni biçem icadı dokunulmazlık sağlar
Tekrardan oluşan mükemmelliyetçiliğe
Karşı yeni bir söylem onun tahtını zorlar
Keşfeden için zaferdir en son eskimişliğe

Tarzını bulmuş olmak etkili bir silahtır
Taklit edilemez ancak yenisi ile değişir
Şairin bir üslubu bulunmak zorundadır
Zamanla değişerek yenisine evrilir

Neyi söylediğin değil nasıl söylediğin
Söylerken keşfettiğin söylem nasıldır
Paylaşımcı mı yoksa anlaşılmaz dediğin
Bir özellik olarak mı algılanmalıdır

Duygular lirizmin işi, onu var etmek şair
İçin ustalık isteyen en büyük beceri
Tercihen yerli yerinde olması istenir
Bir de bozmak zorunda olmalıdır ezberi