Bir Başına Şiiri - Necdet Uçan

alışkınım
yalnızlığın arkadaşlığına
daha çocuk sayılacak yaşta başlayan
gurbet yolculuğuna

kaybolmaktan korktuğum metropole
tek başına yapayalnız
sevdiklerimden uzak
insanların çok insanlığın az oluşuna

bazen ateş olur
yanar vücudun
bazen de donarsın buz gibi
kimsenin duymadığı yalnızlıklarda

yokluğa bağdaş kurarsın
ekmek alacak paran olmayınca
çalışamazsın da bazen
küçük burjuva yapınla

anlatamazsın
hissettiklerini kimseye
yaşlarını akıtırsın içine
sessizce ve usul usul

türkü dinlerken sılada duygulanırsın
yalnızlığın çıkar ayyuka
tüylerin diken diken olur
tutamazsın kendini

boğazın düğümlenir
kimsenin dokunmasını istemezsin sana
kuytu köşe ararsın
kahrından içini boşaltmaya

içselleştirmeden bir başınalığı
başlarsın ayak uydurmaya
yaşamayı öğrenirsin kalabalıklarda
yalnızlık acı ve gurbet öğretir hayatı insana

Ağustos 2013