Ve sen koşarken bu şehrin sokaklarında ben pusu atmıştım tüm köşe başlarına,başıma gelmesi en ihtimalsiz yorgun sabahlar yaşamıştım bu şehirde...
Yokluğun bir hançerin sıcaklığında yararken boş ellerimi...
Kârlı Erzurum üşütüyordu bedenimi...
Sensizlik kadar soğuk olmasada yinede canıma batıyordu gitmelerin...
Bu soğuk şehirde bir başıma kaldım uzun bir müddet gidemedim hiçbir yere ve kalamadım ne kendime ne bir başkasına...
Bir ülke ki milleti Türk;
İnsanı Türkçe konuşur.
Azerbaycan, Kırım, Kerkük…
Soydanı Türkçe konuşur.
Yaylaları,ovaları…
Devamını Oku
İnsanı Türkçe konuşur.
Azerbaycan, Kırım, Kerkük…
Soydanı Türkçe konuşur.
Yaylaları,ovaları…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta