Ve sen koşarken bu şehrin sokaklarında ben pusu atmıştım tüm köşe başlarına,başıma gelmesi en ihtimalsiz yorgun sabahlar yaşamıştım bu şehirde...
Yokluğun bir hançerin sıcaklığında yararken boş ellerimi...
Kârlı Erzurum üşütüyordu bedenimi...
Sensizlik kadar soğuk olmasada yinede canıma batıyordu gitmelerin...
Bu soğuk şehirde bir başıma kaldım uzun bir müddet gidemedim hiçbir yere ve kalamadım ne kendime ne bir başkasına...
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta