Bağlanamayan bir zincir,kendine mahkum,
kendine sürgün ve kendinden kaçamayan firari.
Kayıplık değil bu,sahip oluş değil,
elde kalan koca bir boşluk.
Bana kendini anlat deseler işte bu bu cümleler ve imgeler doldurur zihnimi.
Kendini tanımak ama,!
Gizli bir koridorda ardı arkası kesilmeyen,
ite kaka ilerlemeye çalışan,
öne geçmekle arada kalmamak,
geriden gelmemek adına yarışan kadınlar var içimde.
Bir yerde toplayamadığım,
uzlaştıramadığım kadınlar,
Birbirini ezen,küçümseyen,acımasız,
Kendinden başkasını düşünmeyen kadınlar.
Sıraya koyamıyorum hiçbirini,
Hepsi bağımsız,
almış başını ötekinin başına vuruyor,
incinmekten ve incitmekten yorulmadan.
savaşıyor kendi içimde kendimle...
Bu savaşın lideri kim olacak merakla izliyorum,
Şimdilik sessiz,şimdilik sakin....
Kayıt Tarihi : 26.1.2014 19:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!