Bir Baş Dönmesinde Sayıklıyorum

Ay’ı düşürdüm
Işığı kaybettim
Şarkımı boğdum

Artık hatırlamıyorum
Ne neydi unuttum
Şimdi bütün bunları
Bir baş dönmesinde sayıklıyorum

Bugünlerde bildiğim ne varsa
Unuttuklarımdan ibaret
Sevdiğim ne varsa
Kaybettiklerimden, hayret

Hangisi düş
Hangisi gerçek
Hangisi benim
Hangisi kim

Hiçbir şeyin sınırı yok
Her şeyde olan
Ve hiçbir şeyde olmayan ne
Beni müziğe çağıran

Şimdi iki damla gözyaşı
Buharlaşıp gökyüzüne yola çıktı
Melekler bir süreliğine inse aşağı
Onlar gittiğinde, kalan ve giden ne

Ne olur cevaplarla soruları incitmeyin
İpek mendillerle gözyaşlarını
Aslında soru diye bir şey yok
Hepsi, yakarışın öznel yansıması