Bir bardak su Şiiri - Zümrüdü Anka

Beynim de dönüp dolaşan sözcükler bir anda yok olup gidiyorlar. Sanki görünmez bir kalem ile alıyorum kaleme yazılarımı. Bir görünmezlik sardı soldan sağa yaklaşan , tırnak uçlarından beynime ulaşan bir karamsarlık. Ait olamama hissi. Kendini tanıyamama, olağanın tam aksi bir durum sergiliyorum bugünlerde. Evrene gönderdiğim tebessümler ,iyi dilekler şimşek çakar gibi yüreğime vuruyor tüm karamsarlığıyla. Yani yokmuşum gibi,hiç olmamışım hissi var. Oysa ki buradayım ve varım. Ne kadar düşünsem nafile artık aklayamıyor iyi tarafından bakamıyorum olaylara ,silüetlere. Çıkarsız ,çatışmasız sembolsüz değil hiçbir şey gözümde.

Eleği asamıyorum duvara, unu eleyemiyor,Kumu karamıyorum. Dengenin dengesizliğinde kayboluyorum. Gittikten sonra anlaşılan değerlere sevgilerle saygılara karışmıyorum. Mutlu olma yada kavga edecek bir çığlık halinde boğazımdaki düğünde yutkunamadığım serzenişlerin arasında suyla normale dönme çabasına giriyorum.
Su diyorum bir yudum su yaptıklarınıza,yapmadıklarınıza ,aldıklarınıza ,alamadığımız için yaraladıklarınıza,
bıraktıklarınıza,bırakmadıklarınıza,
götürdüklerinize,isteyip götüremediklerinize
Gelmişine ,geçmişine bir yudum su.
Aklayıp paklamak
Arındırıp yok etmek
Suya anlatıp bertaraf etmek için
Bana uçsuz bucaksız denizleri gösterin.
Şalaleden atayım ,
Gölde dinginliğe bırakayım
Denizde alabora edeyim
Nehri aşıpta gelip bir bardak suda boğulayım...