Bir Bardak Şiiri - Hüseyin Durmuş54

Bir bardak ve içinde çay,
Koydular önüme, siyahtı çay
Göğe baktım göründü ay,
Kalemim ok olmuş, bense yay.

İçince bir yudum çaydan,
Dudaklarım buruştu çaydan,
Fazlası eder insanı uykudan,
Yudum yudum içiyorum çaydan.

Gözlerim durmadan çaya bakmakta,
Çaydaki değişiklikleri aramakta,
Bulacak mı dersiniz şimdi acaba?
Çayın lezzeti kaldı damağımda.

Yudum yudum içiyorum çayı
Bir yandan şimdi yaktım sigarayı,
Bir daha bir daha ne olur getir çaycı,
Bu gecede uyumadan bulalım sabahı.

Hepimiz uykudayız, daim yorgunuz
Çalışmaktan değil, sonsuza yolcuyuz
Gırtlağımıza kadar nedense doluyuz,
Getir çayı çaycı, yıkılmasın umudumuz!

Ben, biz, hepimiz beklemekte sabahı
Yatağında yatanlar daha uyanmadı,
Daha geçmedi vakti, getir bize çayı
Uykuda olanlar uyansın, bulsun sabahı!

Uyumak, uyumak... Sonsuza dek hep,
Doldur, doldur... Tamamını alır mı acep,
Sırtımda bir ceket, boş olan iki cep,
İnanın biz malzemesiyiz, dünya bir cep!

Bir çay geldi, çok sert mi sert
İçecek bulunmaz bunu bir mert,
Uyuyanların hepsini sardı bir dert,
Nerede bundan kurtulacak bir fert?

Sen de iç arkadaş bu çaydan
Yudum yudum iç, ağır ağır uyan!
Eser kalmasın şimdi mahmurluktan
Uyuma artık, bak yeni doğdu tan!

Yazık! Bardağım yine boşalmış,
Paketimde sigara hiç kalmamış,
Tüm insanlar derin uykuya dalmış,
Hey hat...! Uyku hep yalanmış!

İzmir. 10.06.1978
Hüseyin DURMUŞ
www.kafiye.net