Bir bardak çay koydum

Ve oturduk bir masaya
İki çay biri demli biri açıktı
Gözlerde hayallerim bırakılmıştı
Ömre
Dudaklarıma yapışım ıslanmıştı
Düşler
Anıların zamansız başı
Dönmüştü
İçtiğim sigara dumanıyla
Geceleri uykular firarda
Sensizliğin demi düşünce
Yüreğime
Denize attım hasretleri
Özlemler çiselerken gözlerime
Sensizliğin batıma doğru
Tekrar koydum
Bir bardak çay koydum
Bir şarkı çaldım hüzün delmeleri
Ve bir şiir okudum yalnızlığın batmalarına
Çay içerken izledim yıkık dökük duvarlarımı
Süsleyen seni
Hiç olmadığı kadar güçlü bir sesle bağırdım
Seni seviyorum