Bir Bardak Çay Şiiri - İlhan Keskin

Bir bardak çaydır içilen, ya senli ya tek başına
Ve martı kanadını seyrederken, denize karşı
Yağmur yağmakta, hava soğuk, üşürken tiril, tiril
Şimdi zaman, akşam vakti, bir tek aklımda sen
Diğer tarafında, bir bardak çaydır, ikram edilip içilen
Gözlerim, karşı kıyıyı döven, dalgaları seyrederken
Sessizce yokluğuna, küfür ettiğimi, bir bardak çaydır bilen
Soğukla, yağmur anlaşmış sanki, bir de buna yokluğun eklenirken
Ayazdır gece, avucunun içinde, ince beliyle ısıtmaktır yinede
Senin neyine be adam, çıkmışsın gecenin ayaz vaktinde
Haykırarak bağırmak gelir içimden, neden benim mağdur edilen
Zevki, sefaya hizmet etmez bazen, balkonda olduğu gibi
Bir bardak çaydır içilen, zeytinden tek, peynirden katık edilerek
Fukaradır zaman, fukaradır mekân, ev dediği, ibrettir sofadan
Üç beş arkadaş olalım, dinleyelim, sen ol özentilerini anlatan
Ellerimin arasında, ince belli, bir bardak çay içmekteyim
Tavşankanı desem olamaz, kan kırmızı desem, olmaz
Nedir bu ya, vampir müptelası gibi, içim dışım kan revan
Daha çok, olması lazım değil mi, kahvenin kırk yıllık itibarından
Değil mi’dir, her yerde, her şartlarda, her insanla, fark olmadan içilen

15.10.2010
İlhan keskin