Eğreti tebessümlerden doğan yalancı gülüşlerle,
Her şeyden vazgeçmiş öylece oturuyorken,
Sıkı sıkıya sarıldığım yarım kalmış ince belli çay bardağına,
Acı acı gülümsedim.
Henüz haziranın girdabından kurtulamıyorken,
Temmuza kucak açmış olmanın, burukluğu yansıyordu bir bardak çaya.
Hâlâ unutamamışken kışı;
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta