Bir bankta iki yabancı Şiiri - İlyas Gül ...

(İç ses) Ayaklarım yürüyor ama hiç mesafe kat edemiyorum,
yorgunluğum ayaklarıma mı vurdu, yürümek zor mu geliyor bilemiyorum. Tek başıma bukadar yük biraz fazla..
Bi dostum olsaydı şimdi, en azından bölüşürdüm bölünecek ne varsa diye düşünürken yolda geçen arabanın korna sesine irkildim..
Ayaklarım beni bi parka getirmişti.
Nerdeyim ben diye bakınırken etrafa,
Gözüm ışığı soluk lambanın altındaki kırık banka takıldı.
Oturup biraz dinleneyim dedim. Parkın sessizliği biraz korkunç gelse de aslında benim için çok iyi bir yerdi..
Çünkü yıllarca kalabalığa rağmen yine yanlızdım bu sefer bir fark vardı kalabalık yoktu ama yine yanlızdım..
Etrafta kimsenin olmayışından da yüz bularak sesli düşündüm..

-B'ler Ben- Y'ler Yabancı-

B-Şu kırık banka bile şu lamba eşlik ederken, Seni gölgen bile terk ediyor karanlıkta, anca aydınlığı görünce geri geliyor, tıpkı insanlar gibi.
Zor gününde kimseler yok, iyi gününde inzivaya bile müsade etmiyorlar...

Y- Etmezler arkadaşım,iliğin kuruyana kadar, etlerini lime lime kemiğinden koparana kadar durmazlar, Hiç birşeyin kalmadakıtan sonra böyle gölgenle kavga edecek duruma getirip sırt dönerler...

İç ses- Buda kim böyle? Bir yabancıydı ama söyledikleri dikattimi çekmişti.
bi an iç sesim sandım. Ama arkamı döndüğümde, çimlerde oturan benim yaşlarımda biraz iri saçı sakalı karışmış, bitkin bir adam gördüm..
Yorgunluğu her çektiği sigara dumanından belliydi içine çekiyor ve birdaha bırakmak istemiyordu, kendini zehirlercesine..

B- Ne güzel dedin öyle..
bende o durumdayım işte, ama anlayamadığım bir şey var. defalarca terk edilişe rağmen ders almıyorum kırıldığım yerden kırılıyorum nefes alamadığım zamanları unutup yine güveniyorum insanlara...

Y- Evet haklısın,
Bunca zaman insanlara güvenmenin ağır beddelini ödedim bende..
Sırtımı döndüm bir süre herşeye..
İyi niyet, merhamet bunlar ağır yük..

B- okadar ağırki izlerini taşıyorum sırtımda sızlıyor bile diyemiyorum..

Y- seni böylesine üzen, acıyan yaralarına rağmen susturan şey ne peki, yada dur ben söyleyeyim Aşk mı?

B- Aşk yaa öylesine soğuk ama öylesine de yakan aşk..

İç ses- Derin bi sesizlik aldı yerini, belliki onunda canını yakan şey buydu.. susmasına bi anlam veremedim bi süre,
sonra oturduğu yerden kalktı ve yanıma gelip oturdu.
Derin bi nefes çekti, göğsünde sigaranın verdiği tahtibatı hırıltıdan duyabiliyordum..
Ve başladı anlatmaya..

Y- Tam üç yıl önce tam burda buluşmuktuk onunla..
Keyifli vakit geçirmiş, her zamanki gibi mutlu bir şekilde,birazda ayrı kalacağımızın hüznüyle eve doğru yola koyulmaya hazırlanmıştı, sarıldığımda sanki son kez sarılıyormuşum hissi doğmuştu içime.
gözleri her zamankinden daha hüzünlü bakıyordu, Hakkını helal et seni çok seviyorum sözleri döküldü dudaklarından titrekti sesi.

B-Ayrıldımı senden yani.

Y- Evet.
Ama bu öyle bi ayrılık değildi.
Ellerimi bırakırken zorlanmıştı, gitmesi gerekiyordu ve gitti.
yürümeye başladı ayakları gidiyordu ama, giderken sürekli arakasına dönüp bana bakıyordu..
Ben bunun sebebinin savaşını verirken içimde,
Arabanın firen sesine uyandım...
Sevdiğim kadının sevgiden havalara uçtuğunu bi çok kez görmüştüm ama bu sefer farklıydı.
Gözlerimin önünde araba çarpıştı..
O an kanım dondu hareket edemedim..
Sadece hiç birşey düşünemediğimi hatırlıyorum.. kollarımda can verdi,
Tek bir kelime konuşamadan vedalaştı son nefesiyle..

İç ses- Beynimden vurulmuşa dönmüştüm,
o an hiç bir şey söylemedim..
Anlatırken ağladığını hissediyordum..
Gözünden tek damla yaş gelmiyordu.
3 yıldır ağlamaktan gözleri kurumuştu.
İçtiği her sigarayı kendini öldürmek için olduğunu anlamıştım..
Böyle bi durumda ne söylenirdi bilmiyordum sustum ve başını omuzuma yaslamıştım...
Kendi yaşadıklarımı unutmuş, tanımadığım o yabancının hislerinde boğuluyordum..
Sıradan şeylere ne kadar çok üzülmüşüz meğer..
Kendimden utanıyordum ama bu umrumda değildi teselli verecek tek cümle bulamadım..
Yaşarken ölmüş bir adamın kuru göz yaşında kendimi bulmuştum..
3 yıl ordan hiç ayrılmamıştı ve bende, birdaha onu yanlız bırakmicaktım..
Peki siz hiç başkasının acısında kendinizi buldunuz mu?