Ekmeğin dilimi gibi
Orman gün geçtikçe küçülüyordu
Ağaçlar ise balta için oy kullanmaya devam ediyordu
Baltanın sapı tahtadandı
Baltanın peşine düşenler
Baltayı kendilerinden sandı
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




"Sanmak.."
Biraz deşersek altını, "bile bile kanmak!"
Artık "masumane" ifadeler anlamsız!
Ağaç kendini keseni tanımıyorsa, sorun yok!
Devam, budanmaya, kökünden!
Şık bir "had bildirme........"
Şiirle harika bir ders. Tebrikler Önder Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta