BİR BALIKÇININ HİKÂYESİ
Kapat gözlerini,
Karanlığı boşlukta gör,
Ve aydınlık en büyük düşman gibi görünsün sana,
Çünkü sen aşıksın,
İnanmasan da sevildiğine,
Yaprakların kurumasa da sonbaharda,
Kelebekler toprağın altında kar olmadıkça,
Yakınsın bana.
Senin yakınlığın güneş kadar sessiz,
Gözlerim kadar yaşlı,
Sular kadar dalgalı,
Yalnızlığım kadar acıklı.
Güneşi söndürmeye çalışan
Bir şair,
Bir aşık,
Bir, bir varlık işte içinde sen olan.
Sen var ya sen!
Sensin her gün benimle uyanan,
Güneşe kafa tutan,
Delileri çıldırtan,
Ve beyazı siyahtan ayıran.
Gözlerin gemimin oturduğu dağ,
Gönlümün sahilinden kopmuş,
Kanadı kırık bir yürekle,
Çürümüş iki kürekle,
Sana gelen şey
Yüreğim alınmış bedenim benim.
Benim ruhum yüreğimdir,
Yüreğimse sensin.
Mecnun ne kadar deli,
Ferhat ne kadar inatçıysa
Sen de o kadar Leyla,
O kadar Şirin’sin benim için.
Ve ben
Taştan dağları delemem,
Çölleri geçemem,
Ölemem senin için.
Ölünce yalnızlığım bulaşır sana,
Benliğini kaybedersin.
Şiir yazarım sana,
Gecenin koynuna saklanmış bir yorgan,
Ve soğuğu dışına üfleyen bir insan,
İkisi de aynı,
Isınma çabası.
Dünya merkezse senin gözünde,
Ciğerlerinin arası uzay eder bende,
Her şeyi içine alan,
İçinde ben olan,
İçinde sen olan,
Yalnızlık olan bir boşluk gözlerin.
Ellerin bulutlara uzanabilecek kadar uslu,
Bense parmaklarımı kaldırmak yerine,
Sağa sola sallarım,
Seni hiç bitirmeyecekmişçesine.
Yaramazlık yaparım sayfaların arasında,
Düşüncelerin arasından uçar,
Duygu boşluğuna kendimi bırakırım,
Sonu olmayan bir uçurum,
Bense kendimi sözcüklerde bulurum.
Seni anlatırım sözcüklere onları kullanarak
Yalnızlığı, özlemi,
Yazarım mürekkebe gözyaşımla ıslanmış,
Kızıla boyanmış,
Ardından karanlığa bulanmış.
Deniz feneri akşam ne kadar belliyse,
Gündüzlerimin karartısısın sayfalarımda,
Benim deniz fenerimse,
Senin adını verdiğim başlılarımda.
Batık bir sandal kadar değerim,
Su üstünde oldukça,
Seni gördükçe yola devam ederim,
Doğru yolu buldum artık,
Karaya çıkabilirim.
Kaybolabilirim balıkların arasında,
Bir deniz kabuğu olabilirim,
Seni saklarım içimde.
Sanırım artık seni kalbime sunabilirim,
İncim!
Kapağım açıldı,
Yolumu buldum,
Sana hâlâ ihtiyacım var,
Güneş sensin,
Seni şimdi dünya kadar severim,
Bit dediğin yerde gider,
Git dediğin yerde de bitmesini bilirim…
Kayıt Tarihi : 16.6.2011 09:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
küçük bir umuttur aşka kavuşabilmek. çoktan kalkmış bir trene binme çabasıdır, yüzerek bir gemiye yetişme çabasıdır, kuş olma çabasıdır bazen. aşk son sürat hızla gider kaybolur. ışık olsan da gördüm ben seni, hissettim omzumda tatlı bir siniri. biraz yüksekte korka korka konuştum seninle ve sen aştın tüm korkularını düşme ihtimalini düşünmemişcesine...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!