sessizliğin görkemli yapılarını kuruyor sonsuzluğa
devinimsiz dudaklarım, durağan bakışlarım
gidici gövdenin giderilmeyen gereksinimleri
yalnızlığın taş ocaklarında kırılan kalp
el eriminde değil artık elleri
göz eriminde değil artık gözleri
us eriminde değil artık usu
varlığı varlığımda değil artık
işte bu gökyüzü, altında yaşayacağım, yeniden
işte bu zaman, geçecek yavaş yavaş, yeniden
işte bu insanlar, iyi kötü anlaşacağım, yeniden
işte bu aydınlık, işte bu aydınlık, yeniden
ne zaman us erimimde görkemli bir düşünce
ne zaman göz erimimde bir bakışlık gökyüzü
ne zaman el erimimde baştan ayağa bir gövde
ne zaman yüreğimde yaşamak tansığı
işte o aydınlık, işte o aydınlık, yeniden
Volkan HacıoğluKayıt Tarihi : 14.12.2006 22:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selamlar.
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ
TÜM YORUMLAR (1)