Toz gri, mat ve sisli ruhumun rengi, bilmem ne denli
İçimde gezinen amansız düşüncelerden bu halim belli
Ben aşkın gözlerine baktım, kandım ta yürekten yandım
Sandım ki bir bakışta aşk olmaz, ki aldanmışım bu aşka
Nabzım atarken, gögsümde yanmalardan figan çığlıklarıyla.
Duyduğum huşû hazzı sararken ruhumu, irkildim terketmelere
Alındı kalbim kırıldı, alışık değilken böyle nedensiz gitmelere
Telafisi ne mümkün, geri gelse de manasız kalır o bakışlar
İlk aşkın ağrılarını dindiremez yalanlar, gerçek sevmeyenler
Ben yanarım kimse yanmasın, bir bakışla hiç bir göze kanmasın.
Kayıt Tarihi : 6.7.2013 16:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)