Pişmanlık ateşiyle yakarken geçmişimi,
Ve yükselirken anılarım duman duman,
Seninle çıkıp karanlıklardan,
Hiç tat almadığım kadar, tat aldım hayattan.
Rüzgâr sarıp sarmalarken bedenimi ve ruhumu,
Güneş tebessüm ederken onca sıcaklığıyla,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta