Bir bakıma, seni seviyorum…

Bir bakıma, seni seviyorum…
Hani aydınlık olmayınca sadece pencere kenarındayken geliyorsun yanıma. Ya ay yardımcı oluyor sana yada bulutsuz bir gökyüzü mavisi. Bazen tek başıma kalıyorum, ilk yardıma koşan yine sen oluyorsun çatlayan şehrin ortasından kaçarak.

Bir bakıma, seni sevmiyorum…
Olur, olmadık yerde her daim yanım da oluyorsun. İhtiyacım olmadığı an da benim özelime el uzatıyor sırrımı açığa çıkarıyorsun. Bu durumda her zaman beni yağmalıyor kendine beni düşman ediyorsun. Bütün perdeleri kapatıyorum ve her taraf siyah…
Kendi suretim den bile kaçıyorum o zamanlarda. Ama sen bir yolunu bulup ardım sıra takılıyorsun ayaklarıma.

Bir bakıma, /…/
Kapılar ardında bütün her şeyime şahitlik ederken, bugün her taraf kan her yer yalan… Sokakların dilini kesmişler. Bekçiler şahitlik ederse tabiat kurtulur. Ben aydınlıkta ürüdüğüm gibi karanlıkta da adımlarımı saya bilirim. Hadi, düş yakamdan gölgem yoksa katilin ola bilirim.