Sorsan şayet bakar’a; “niye böyle yaşamın?
Medeniyet denen şey(!) uğramaz mı hiç sana?
Ne kadarda nostaljik(!) senin giyim kuşamın(!)
Doğru, düzgün cevap ver, bu konuda sen bana? ”
Ne gidersin diskoya, ne bilirsin sen pavyon!
Yaşıyorsun mal gibi(!) bilmiyorsun zevk sefa!
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.