BİR Bak HELE Şiiri - Ramazan Kılıç

İnsanlığa,taş koymuşlar,
Ne aç kalmış, ne doymuşlar,
Nice canlara kıymışlar,
Zalimlere, bir bak hele.

Zalimlikle geçmiş, yıllar,
Kula, kul edenler, kullar,
Suçlu,ne para, ne pullar,
İnsanmıdır, bir bak hele.

Kulsun,kulu beğenmezsin,
Hakka boyun, eğen sensin,
İnsan ol da, insan,gelsin,
Şu zamana, bir bak hele.

Oynarsın köşe kapmaca,
Zalimlik te bir atmaca,
Zaman dolar, tütmez baca,
Gidenlere bir bak hele.

Cahil sanma, bilen bilir,
Her can hakka,hesap verir,
Gök yarılır, dağlar erir,
Kıyamet var, bir bak hele.

Ol,ilmin, sevginin,piri,
Zulüm nefret,kalbin kiri,
Hak nar ıyla, diri,diri,
Yananlara, bir bak hele.

Yunus der ki: İnsan, sevsin,
Kendin değil, hakkı övsün,
Zalim ise, dizin dövsün.
Anlayana bir bak hele.

Bilir ama,bilmek yetmez,
Nefsi tanır, ama gütmez,
Zalim olma, zalim bitmez,
Kurtulana bir bak hele.

Zalimden, korkma boşuna,
Anlarda, gider hoşuna,
Hükmedemez, kül başına,
Dur kendine, bir bak hele.

Ramazan ım, ömrüm zulüm,
Her nefesim, olsa ölüm,
Tüm, bedenim, bölüm, bölüm,
Hak, der bana, bir bak hele.

09 01 2011 İstanbul