Bir Bahrevan günlüğü Şiiri - İlhan Haylaz

sevgili
ne dünyalar kurdum hükümranlığında
ne aykırı sanatlar icat ettim
ne kadar özlediğimi bir bilsen!
eylülde kar yağar saçlarına
gözlerin yağmur yağar zemheri zamanı
cemre yerine hüzün düşer toprağa

dizboyu eteğin nasılda serpilirdi rüzgarda
şarkılara eşlik etmelerin hala kulağımda
ya attığın mavi kahkahalar

duruşunun serhad kalıntısı
özgürlük kokan gülüşün
sonbahar esiri sevdan
düşüyor gecemin çaresizliğine
o gözlerin
o bakışın
bıraktığın şal'a bakmaktan usandım artık
zamansız ağrılar giriyor başıma
ne derttir bilmem
tarif edemediğim bir aşk var sende

çiçekler gözümde renk atıyor artık
yüreğimde gelmeyen bir sabahın hüznü
yağmayan yağmurun duası gibi
bitmeye mahkum mecalim

artık gel
yüreğimden pencerene kar düşmeden
zambakların kokusunda buluşalım
son buluşmamız olsun
ben
bahrevanın seyrinde avunurum
dalgalara yellere aldırmadan....