Bir Bahar Sevincinde Şiiri - Ozan Efe

salkımsöğüt dalında
ilkbahardan alında
sessizliğinde seher
kapısından kalın da

zift gibi kömür tozu
balgamla sökülen
gecelerden alnıma çarpan hüznü
karanlığa düşen akşamlardan

yorgun kalkınca yine
saçından çiçek güne
loşluğundan serince
daha kimden öğüne

ışığı düşüyor çığlığında geçerken
palazlanır yürek gökyüzü maviliğinde
özlemini çekerim içime
ciğerlerine dolası

günbatımı çığlıktı
alabildiğin sığlıktı
çevren çizgin berisi
yüreğinden sağlıktı

hıncahınç alanları
soluğuma denk düşen boşluk
doru tayların ardına dörtnala koşan an
göz ucunda sıyrılan

gülüşü dünyasında
sıyrıldık ayasında
bir kuşun devincine
ozan efem yasında

acılardan koyu dağlarında yeşil orman
dağlanıyorken bağrım
kalın çizgiler girer araya
bir bahar sevincinde

230811denizligülcebuluşma