Bir Bahar Kadar Kısaydı Özgürlük

Yaşandı işte yaşanması gereken
Yıllar,
Umutlar namlunun ucundaydı
Kan kırmızı umutlar,
Hele çocuklar;
Beyinlerine üşüşen yıldızları
Kovalıyordu
Bir yanıp bir sönen
Yürekleri aydınlatan yıldızları.
Oysa yaklaşan geceden
Kimselerin haberi yoktu
Görülecek rüyalar vardı
Geceyi beklemeyen...
Yaklaşan gece uyandıramazdı
Tatlı rüyadan
Kartpostal çocukları değildi
Onlar,
Ayaklarındaki postaldı yürüten
Yeşil parkadandı zırhları
Umutlarını örten,
Bir kurtuluş türküsü tutturmuşlardı
Nedense
Neyi kurtaracaklarını bilmeden.
Onlar bahar yağmurlarını gördüler
Yazı beklemeyen,
Özgürlükleri kısa sürdü
Bir nefes kadar,
Beyinlerine üşüşen yıldızlardı
Özgürlük,
Bunun için yandılar,
Umutlar namlunun ucundaydı
Namluyu özgürlük sandılar
Özgürlükleri bir bahar kadar
Kısaydı,
Yaza çıkmayan özgürlük...

Ahmet TIĞLI 17.7.2004 (Sevgi Merdivenleri)