Bir Bahar Damlar Şiiri - Faruk Ateş

Bir bahar daha damlar semadan.
Süzülür arza yöneltip başını
Zümrütleşerek düşer gözlerime.
İner ağır aksak adımlarla
Gözümden süzülen bahar taneleri,
Saplanır taa yüreğime.

En ılık ve can alıcı güllerini sergiler,
Gönül bağının has bahçesinde.
Maziye gömülür o an tüm sevgiler,
O gülün çehresinde.
İnceden acıtır kalbimi son açanı narıyla,
Eritir dudaklarında sevda sözlerini,
Kana kesen kızıllığın harıyla.

Seyre dalarım dalgın ve dargın,
İlk açan, son açan masum çiçekleri,
Belki umuda açar bu güller yarın.
Belki de boğazıma düğümlenirken bir top ateş,
Yakar derinden tüm benliğimi,
Bir daha asla sönmez bu yangın.

Uzanıp ürkek ellerimle en narinini
Sevmek, okşamak ve koklamak,
Hatta koparmak gelir içimden.
Lakin bir feryat duyulur o an derinden.
Ve gem vurur titreyen ellerime.
Dokunma dalında güzeller onlar,
Ve onları öyle hatırla!
Çok istesen de yerlerinden ayırma!

Öyle yapar ve sessizce, gizlice
Çekerim dikenlerinde kanayan ellerimi.
Ellerim bende, yüreğim ellerimde,
Ayrılırken bütün güzel güllerden,
Savrulurum yine çaresiz,
Baharın sevda kokan,
Şiir yakan serin yellerinde.

Faruk ATEŞ
Gündoğmuş/06.05.2012
Pazar/Saat: 15:30