Bir bahar dalı Şiiri - Hatice Parlatıcı

Hangi yıllarda sevdim seni bilmiyorum.
Hiç çocuk olmadan belki,
ama bir çocuk gibi.
Çiçeklenirken dallar
Yalnız sana açtı benim dallarım
En kırmızı yerinden.
Duvar yazılarında,
polis coplarında
şiirimi yazamadığım mısralarımda,mapuslarda
Ve öldürülenlerin ağıtlarında
Bir sen vardın,
bir de sevdalım usumda.
Görene,
Düşünene
Sevene,
yanana,
Kanana,
Konuşana
Düşmanlardı.

Hep böyle olacaktı hesapları.
ama biz halkız
Bir bahar dalı gibi
Ekimler gibi,
Bayramlar gibi
Sevdik
Çok sevdik seni yetmez mi?
Henüz gelmeyen ama gelecek olan gün.
Hatice parlatıcı
03.kasım.1998