Bir Bahar Arifesi Şiiri - Uğur Musab Şahin

Rüzgâr gelincik tarlalarında eserken,
Toprağın aldığı hoş nefes
Yağmur damlaları toprağa düşerken,
Toprak kokusu, yağmurun çıkardığı ses
Bir bahar arifesidir bu, bahar müjdesi
Söğüt dallarında öten cırcır böcekler.
Bin bir tonda açar rengarenk çiçekler
Bülbüller aşk sırasını bekliyor, ötecekler.
Rengin başka tonunda mavi, yeşil, mor,
Sarısı, kırmızısı başkadır bembeyazı.
Tohumlar toprağı yarmış,
Kimi toprağın kucağında bekliyor yazı.
Kınalı kuzular oynaşır, pamuk tarlasında,
Meleşirler yeşil vadinin boz bayırlarında.
Kuzusuna kavuşma telaşında koyunlar,
Sesler birbirine karışmış, dağ yollarında.
Alabildiğine sert kekik kokusu sarmış,
Çam ormanlarının doruklarını
Her ağacın altında mantar sevinci alır,
Çocukların tüm yorgunluklarını.
Dereler eriyen karları göllere, sonra
Kır çeşmelerine döker sudan yüklerini
Genç kızlar, allı pullu giyinmek için,
Açmış naftalin kokulu yüklüklerini.
Tabiat erken uyanma telaşında,
Kelebekler, geceden hazırlanmış.
Kış uykusundan erken uyanan,
Tosbağalar ve tavşanlar yol almış.
Harman yeri mor çiçeklerle bezenmiş,
Kanaryalar, dallarda raks etmekte
Ellerinde ince telden çubuklar,
Çocuklar şen şakrak çember çevirmekte.

Köşe başında kapı önüne oturmuş,
Meraklı kadınları görürsün.
Birbirinin kulağına fısıldarlar
“O kız Esme'nın kızı mı”, “he kör müsün"?
Daha cami avlusunda başlar
Beşik kertmesi, dedeler çokbilmiş.
“Memiş’ in kızı da baya büyümüş,
Ali'nin oğlu yaza askerden dönecekmiş”.
Kediler, kuşlar çatılarda cirit atıyor,
Arılar kovanlarında oğul telaşında.
“Hasan'ın torununa bak kızlara laf atıyor,
Ya o çocuk daha kaç yaşında"?
“Veli emmi küçükler tez büyür,
Bizler yaşlanıp öleceğiz”
Ama valla sen eski topraksın,
Daha çok torunlar, düğünler göreceksin.
2013