Bir Bahar Akşamı Şiiri - Orhan Turhan

Bir bahar akşamında
Baharın ilk başında,
Başlar inceden bir yağmur,
Görevi kırağı kaplı geçmişi toprağa gömmektir
Ve cansuyu vermektir yeni tohumlara gebe tabiat anaya.
O zaman sessizliğin gürültüsü olur sadece, yürek atışları,
Okşar iki nokta üç şiddetinde en içten duyguları.
Yağmur suları katarken önüne puslu sevdaları,
Çinko damlar fısıldar “bir bahar akşamı size rastladığını”.

Doğum vaktine ya beş vardır, ya da geçiyordur gününü.
Ha fışkırdı, fışkıracaktır papatyalar ana karnından!
Picassolar sergileyecektir natürmortlarında
Elmaların çiçeklendiğini,
Karacaların suya indiğini,
Bir türlü ev sahibi olamayan leyleklerin kuş bakışında
Serçelerin daldan dala uçuştuğunu.
Ve gözlerin filiz filiz süzülüşünden de anlayacaksın
Yepyeni bir baharın geldiğini.

Teneffüse hasret çocuklar da açmaz mı goncalar gibi?
Beklemezler mi baharın ilkini dondurma tadında?
Güneşe gülen, yağmurla boynu bükülen ayçiçekleri
Ve altın kafesten ürken bülbüller gibi
Kıskanmazlar mı gelincikleri çayırda ?

Her ne kadar baharda mahvolduysa da
Ve memuriyetinden kovulduysa da Orhan Veli,
Başlangıcıdır bu mevsim lekesiz bir geleceğin;
Temelleri atılacak paylaşmaya hasret sevdaların,
Umutları olacak barksız, somunsuz hayatların,
Aşık olacak, rüzgar olacak, yağmur olacak
Ve kıpır kıpır oynaşacak gönülleri tüm canlıların.

Yıksa da insanı her şeyden çok
Umutların kalması bir başka bahara
Biliriz ki haykırır gönüller mürekkep kıvamında
Biliriz ki tomurcuk atar tüm arzular yine bu aylarda,
Ve şair eder insanı bu duygular bir bahar akşamında.