Bir Babanın Mektupları Şiiri - Ulvi Koçu

-1-
-oğlum biliyor musun, hayatımın en mutlu günü, o üç tekerlekli arabayı aldığım gündü. içim içime sığmıyordu, gece sevinçten uyuyamamıştım. düşünsene, artık sırtımda taşımayacaktım o ağır çuvalları. kaç çuval olursa olsun, gerekirse bir kaç seferde olsa taşırdım hepsini arabamla. birde kırmızıya boyadım mı tamamdır diyordum, daha da bir şey olmazdı. sen bakma, yoksulun sevinci de umudu gibi büyük olur...