Bir babam vardı,
Nurlu yüzüyle,
Nasırlı elleriyle,
Çalışıp didinip beni büyüten.
Bir babam vardı,
Bulutlu gözleriyle,
Bakır dudaklarıyla,
Bana umut veren.
Bir babam vardı,
Son nefesinde bile,
Gözleri yollara dönük,
Son nefesinde bile ismimi söyleyen.
Bir babam vardı,
Cuma’lardan birinde,
21 Nisan yetmiş sekizde,
Bana hasret giden.
21.04.1978
Hasan YılmazKayıt Tarihi : 22.11.2006 13:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!