Bir Babam vardı benim
Ben yaşadıkça yaşar sandığım
Çocuğluğumun şımartısı
Hayatı kendisinden bir yer sandığım..
Bir babam vardı benim
içimde küçücük,tıpkı çocukluğum
bilseydim büyümezdim içine
O marifetli ellerinden büyük.. ve ucsuz yokluğun.
Kayıt Tarihi : 20.5.2006 11:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kirpikleri kırık mutluluğum
gözlerinde güneşlendiğim sevgili
tanrı gibi taptığım
yaşama sevdam
yaşamadan biten ömrüm.
yaşadığımız sürece yokluğunu hissedecek olsakta bizler çok şanslıyız.
gururla anacağımız bir babamız var.
daha önce okumuştum bu şiiri yine de teşekkürler hatırlattığınız için.
saygı ve selam şair
Teşekkürler..
Ben yaşadıkça yaşar sandığım
Çocuğluğumun şımartısı
Hayatı kendisinden bir yer sandığım.. 'öyle güzel anlatmışınız ki can evimden vurdunuz.yüreğinizden akıp gelenler susmasın diyorum.canı gönülden tebriklerrr.
anlamaya doymadığım şahsiyet
ondan olmakla ilgiliydi asi başım
dilimde ilham ile sergilediğim şahsiyet
varlığında en güçlü,yokluğunda en savunmasız hisettiğim,genlerini taşımaktan gurur duyduğum bir babam vardı benimde.
bu şiirinizle yeniden yaşattınız o yüce duyguları.yüreğinize,kaleminize sağlık.
TÜM YORUMLAR (4)