Bir Baba Çehresi Şiiri - Nuri Yılmaz

Benim bir babam vardır.
Ufku semalar kadar yüksek...
Şefkatı ovalar kadar geniş...
İlmi denizler kadar derin...
Benimle basit konuşur; anlayabileyim diye.
***** ***** *****
Benim bir babam vardır.
Elleri kocaman kocamandır
Gözleri şimşekler gibidır.
Duruşu kazıklar gibi çakılıdır.
Adımlarını yavaş atar; toprak incinmesin diye.
***** ***** *****
Benim bir babam vardır.
Bakışlarında geleceğin endişesi ve bahar ümidi..
İçiçedır sevgi ve kızgınlığı.
Displine gelince taş gibidır yüreği.
Hep gülümseyerek konuşur; güller küsmesın diye.
***** ***** *****
Benim bir babam vardır.
Arkadaşım olur onunla oynarım.
Kanatlarım olur onunla uçarım.
Yelkenlerım olur onunla deryalara dalarım.
Beni fazla şımartmaz; haddimi bileyım diye.
***** ***** *****
Benim bir babam vardır.
Ders verir bana; öğretmenimdir.
Herşeyimi bilir; o herşeyimdir
Benim için sarsılmayan ibr dağdır.
Yine beni salıverir; kendim yürüyebileyim diye.

2004/Üsküdar-İst.