Dört evlat yetiştirdim iki kız iki oğlan
Destek durdum arkalarına zarar gelmeye
Ne arzu ettilerse hiç eksik eylemedim
Yeterki gönülleri hiç kırılmasın diye
Ağladım gecelerce benden uzaklar diye
Yanlarına gittim kayle almadılar bile
Dönermi yavrularım acep günün birinde
Bitermi bu hasret gülermi birgün bu yüzüm
Gelseler de sarsam onları hep doyasıya
Başlarını beklesem gecelerce uyurken
Gelip silseler göz yaşlarımı ağladıkca
Biter belki çektiğim bu hasret bu göz yaşı
Kayıt Tarihi : 24.6.2009 21:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Biz dört kardeşiz hepimizde konyada otururken babam gil yanımıza geldi bu arada babamgilde mersindelerdi babam gilin geldiği tam o vakitler herkezin işi çok yoğun olduğu için babamla kimse ilgilenemediler bu da benim içimde biraz dert oldu ilgisizlik gören bir babanın durumuna baktım birazda kendi arzularımı ekledim ve bu şiiri yazdım
TÜM YORUMLAR (1)