Bir b/aşka örtünür kartaneleri - Garip ...

Surete kurban edilmeyen kimliklerin aşkı kuşattığı doğrular gecenin çobanları.
Eğer bir yerlerde daha bir kaç tane kalırsa.
En çok sizler için yazdıkları şiirdir.
O kainatın bile bugün geri çevrildiğine inandığı bir ünü tanıyanları düşünüyordu.
Bir silah vardı şems vakti kalbimde.

İlk satırlar hep harf ikinciler kelime üçüncüsü cümlemize, aşk olsun.
Kıldan vakitte darmadağınık insan.
Bilgeliğinin sanatıdır sevgi.
Ortaya serildiği yansımalara işarettir şiir.
Bir silah vardı şems vakti kalbimde.

Ancak daha dokunaklı ve gizemli olarak sessizlikle kuşatılmış yaşamlar.
Ve bu sessizliğin dışındaki bilinmeyen okuyucumu dua.
Oysa aşk!..
Kendini kendine duyurmaya çalışan bir insanın içli dışlı bir güncesidir.
Bir silah vardı şems vakti kalbimde.

Ve onca anlaşılmazlığın sessizliğinin tefsiri seni seviyorum demek mi?..
İnsan insanı okuyamadığından, belli bir sessizliğin kuşattığı doğru.
Ancak dua, doğası anlattıkları konusunda yanılgıda kalplerden makamına gidişte.
Çünkü kesinlikle unutulmuş , anlaşmazlık ve tanınmazlık üzerindeki suretle durmuyor sevgi.
Bir silah vardı şems vakti kalbimde.

Yalnızca anımsanması oldukça zor olan bir varlığa eşlik ediyor mevsimler.
B/akıp s/öz edilmez bir okuryazar gönül arıyor şems vakti.
Birisine ya da ötekine katılmış turnalar da olsa aşk hiçbiri değildir.
Şaşırtıcı ve yaratıcı saydam yüreklerin ozanıdır kartanelerinin doğruları.
Bir silah vardı şems vakti kalbimde.

Bizi sessizliğe davet ediyor demektir.
Henüz sona ermediği sessizliğe doğru döneriz sufinin semahına inat.
Ve aynı şiirdir yazılsada yazılmasada.
Asla sona ulaşmak istemeyen g/örmenizi sağlar.
Bir silah vardı şems vakti kalbimde.

Ve hep aynı s/özdeki sır.
Ve hep aynı sır’daki şiirdir aşk.

Yara izleri gibi ölümün gölgesi.
Ne kazandı ki, ne kaybedecek insan.
Önlenmez değişimleri hayatın.
Güneşi yavaş yavaş örten kabirler arasındayım.
Bir silah vardı şems vakti kalbimde.

Suretleri, makamları, malları eşit olmasada.
Birbirlerini geçmeyi denedikleri bir yarışa girmiş olsada insan.
Gizli hedefe en yakın çıkışa yakın olanlar şems vakti duada.
Hurda demir dünyada, son şiirini yazar aşk hep kabristanlarda.
Bir silah vardı şems vakti kalbimde.

Eğilmiş kainat, dilsiz beden, gece delinmiş gündüz uzak.
Yıldızlar hala asılı, geceyi dualarla örtene aşk olsun.
Ve bütün bir hava geçer Ankara sokaklarında önümden.
Hiçbir şiire rastlamıyor sis.
Bir silah vardı şems vakti kalbimde.

Yürürüm ayaz ve rüzgarın çıktığı satırlara.
Vaktin geride bıraktığı işe yarar kırıntımı.
Rüzgarın kökü Ankara’ya gelir Pir Hacı Bayram Veli’den.
Soluk soluğa, sönmüş külü canlandıran sokak çocuğu.
Bir silah vardı şems vakti kalbimde.

Şimdi pire gelenden mi, yoksa çocuktan mı dua istemeli?.
Dolambaçlı yürekler arasından sıyrılmış Kudüs.
Orada tüm yaşamı belgeleyen bu hiçlik.
Ve boşluktan b/aşka bir şey bulamıyor.
Bir silah vardı şems vakti kalbimde.

Vakti Cuma’yı salavatla süsleyenlerle.
Seviyorum Seni ya Rasulullah!..
Ve o gizemli miracın sahibi Rabbimi.
Bir silah vardı şems vakti kalbimde.

İnsan dışı suret, içi korkunç zamanlarda garip ademoğlu.
Zamanın boyunduruğu altında olduğunu itiraf ediyor ilişkileri.
Yeraltın saklanan yüreklerin lavınımı temsil ediyor gül.
Boşluk kararıyor uykuda olanlarda.
Bir silah vardı şems vakti kalbimde.

Yürekleri sönmüş, erler korumasız.
Bütün vakit uyumuş.
Bir kaç sözcük v/ar, şems vakti duada olanda.
Mezartaşlarınımı insanımı okumak zor.
Bir silah vardı şems vakti kalbimde.

Oysa aşkın, malumu her zaman boşa çıkan değişmemiş biri olmak çabasında değil mi?..
Bir kapı örtüyor gölgeleri.
S/onsuza çıkar bu ışık hala.
Bana yön veren!..
Bir silah vardı şems vakti kalbimde.

Şems vakti saklandığım kapının arkasındaki La ilahe illa ente sübhaneke inni küntü minezzalimin.
Savrulan kartaneleri arasında bulunan derin düşünceye karışıyor v/akit.
B/aşk’a birşey değildir aşka aşıkın darmadağınıklığı aşk.
Bir silah vardı şems vakti kalbimde.
(Y.ed)