Bir Az Her Şeyden Şiiri - Ayda Canbaz

o kadar gözyaşı döktüm ki
o kadar sevgilim
sular altında kaldı
odam pencerem mavi sedirim
başucumda yalnızlığın belli belirsiz sesi
geceden kalma bir uykusuzluğun
dinmez hüzünlü bestesi
kahvaltıda yarım çay
kurumuş ekmek
birkaç zeytin çekirdeği
sandalyeye asılı hırka
eski bir şarkı pikapta
biraz sabah serinliği
biraz ayrılık ikindisi
her şeyden biraz
“bir” az her şeyden
hem eksik hem alabildiğine yeterli
hepsi sular altında şimdi

oradan evimin önündeki sokak
gökyüzü ve yeryüzü
ve çatlamış toprak
bir çocuğun dizindeki yara
bir adamın gözündeki kara
kaldırımdaki kedinin uykusu
fırından yeni çıkmış yoksulluğun kokusu
Orhan’ın velisi
mahallenin delisi
biraz telaş biraz yaşama hevesi
hepsi ama hiçbiri
ıslak ve tuzlu bir hüzne tanıklar şimdi

o kadar gözyaşı döktüm ki
o kadar sevgilim
biraz var birçoğu yok gibi
hep burada hiç gitmemiş gibi
sanki az önce
belki çoktan geçmiş gibi
konuşarak bazen
çoğu zaman susar gibi
şiirden yapılmış bir kayıkla
kalbinden açılıyorum şimdi

Ayda CANBAZ