Hoşçakal Sevgilim Şiiri - Cengiz Süslü

Senden kalan ne varsa çıkardım hayatımdan
Artık bahçem bomboş…
Her karış toprağım sağnak yağmur altında
Bir filiz doğar diye bekliyorum göğsümün ortasından
Beslediğim begonyalar aşka ihanet etti
Karçiçekleri gibi yaz gelmeden terketti.
Yüzüm asık, kırık bir kol, yorgun bir bedenden başka,
Bir şey yok ellerimde.
Öğreniyor işte insan düşüşleri,kalkışları…
Hüzünlü şarkılarda artık eskisi gibi hançer değil kalbime
Düğümlenmiyor yutkunmalarım boğazımda
Daralmıyor yüreğim,unutmuyorum aldığım nefesi
Belki yaşamıyorum ama aşıyorum bir şeyleri…
Fark etmeden geçti demek yalan olur
Saklamama gerek yok ben acımdan memnundum
Memnun,memnun yaşıyordum hiç bir şeyden habersiz
Ama bitti…Bitti işte…Bitti, bitmesi gerekti…
Hiç bir neden bu bitişe,benim nedenim kadar mizahın karası olmadı
Düşünüp küstükçe hayata,hayat elimden aldı
Tutunduğum nedenleri…
Bekledim,bekledikçe eridi sabır taşım,eridi kıbledeki yalvarışım
Kimsesiz birinin postacıyı beklemesi gibi…Bitti…
Hiçbir nedene sığınmadan tükendi
Sırf aklına bir şey gelmesin diye yapıyorum açıklama
Onuda yapmam yoksa sevgim olmasa.
Artık beklemiyorum,aramıyorum,sormuyorum
Artık seninle ilgili rüyalar görmüyorum
Daralan yüreğimi artık sana yormuyorum
Bitti bende bekleyişler
Bitti bende serzenişler
Artık baş başa bir balıkçıda söğüş,salata,rakı yapmıycaz
Artık tarifesinden çıkmış vapur gibi,
Günde elli sefer birbirimizi aramıycaz
Artık sabahları birbirimiz için günaydınla uyanmıycaz
Aşka kapattım kalbimi,kilitledim kilitleri
Unuttum anahtarlarımı en derinlerde
Buraya kadarmış,yorgunum,yılgınım
Bir bekleyişte bir umutta değilim
Olmam gereken yerdeyim
Hoşçakal sevgilim…
31.03.2010