Bir Ayrılık Şiiri Şiiri - Sertan San

Hani sen geldin ya

Seni gördüğümde başkaydın,

Ya Azrailim sandım

Ya Cebrail im.

Ağzından çıkan her kelime evet dedi ruhuma

Ben bu sevdanın Azrailiyim

Bu aşkı öldürmeye geldim.

Sen harflerden oluşan heceleri kurarken

Ben öldüğümü anladım.

Gözünden akan her damla yaş

Başka başka şeyler anlattı ruhuma

Hani sen geldin ya

Oturduğumuz o park bankı

Ya mezarım olacaktı

Ya küvezim

Hani sen geldin ya

Olumsuz kelimeler söylerken daha ruhuma

Anladım

Sen zaten oraya bu aşkı gömmeye gelmişsin

Fakat gömemedin,

Gömdüğün bendim.

Üzerime toprak diye göz yaşını savurduğun bu beden

Hani sen geldin ya

Göz yaşına son bir defa dokunabildim ya

Cehennem ateşini hissettim

O göz yaşları ya beni yakacaktı

Ya da beni bir nehir misali akışına bırakacaktı

Yaktı be Aşkım

Hissettim ki göz yaşın cehennem ateşi olmuş

Bu aşkı yakmaya gelmişsin

Fakat yakamadın

Yaktığın bendim

Sonra elveda kelimesi kurmadan ayrılığımız

Soğuk, soğuk esen bir rüzgar

Esen rüzgar bana sorular sordu?

Cevabım;

Ölüm orada,mezarım yanı başımda

Beni yakıp kavuran cehennem ateşi yanı başımda idi

Azrailim sen isen Sarılsam

Mezarım yanımda ise kendim girsem

Cehennem ateşi göz yaşın toprağım ise üstümü örtsem

Gömülen ben olurum

Sana olan aşkım değil,

Ne için?

Aşk için.