Bir Ayrılık Hikayesi Şiiri - Doğan Ekdi

birlikte başlamıştık ikimiz
yaşamın yazılı kirli sayfalarına
yaşadıklarımız önceden yazılıydı ve
sonumuzun ne olacağı belliydi ne yapabilirdik ki
oysa biz bütün buynlardan habersiz
yaşadıklarımızı yeniden işlemeye çalışıyorduk
silmekten yıprattığımız bu sayfaların üzerine
nerden bilebilirdik ki kaderimizin başkalarının istekleri doğrultusunda yönlendiğini
ve...
kıyısını dövüyordu mor dalgalar
kayaların sertliğine kafa tutarcasına
haykırıyordu gece
sessizliğini çatırdamaya başlamış
sevgimizin üzerine ne yapabilirdik ki
güneş kurutmaya başlamıştı
gül yaprağına benzettiğimiz sevgimizi
ki...
ölüm kokuyordu sayfalar
ölümün nefesi soğuktu
çok yakındaydı ölüm
uzansam elime değecekti sanki ölüm
karamsar bir terk edilişti
haydarpaşa garında ıslak bir sokak köpeği ile baş başa yapayanlız
ha terk etmişsin ha ölmüşüm
ha terk etmişim ha ölmüşsün
biliyorum sende benimle aynı fikirdesin
birlikte başlamıştık yaşamın yazılı kirli sayfalarına
ne yapabilirdik ki.
ve...
sanki dakikalar saatleri,saatler günleri, günlerde ayları kovalıyrdu
aylarda yılları ne yapabilirdik ki
o gün gelmişti
kasveti kesiklerde üreyen kahroluşun mecburi saatleriydi
ayrılık saatiydi
serçe gibi havalanacaktın sen
kaçacaktın belkide kurtulacaktın esaretten
fransaya şanzelizeye gidecektin
bende devam edecektim yaşamıma
ki...
aslında yasaklı kitaplar,dergiler okuyacaktım
mazlum halkın haklı sesini duyurmak için
meydanlara çıkacak ve kendimi bir anda
aslında barış eylemcisiyken bölücü diye
işkence,gözaltı belkide zindanda bulacaktım
ne yapabilirdik ki
ama seni hep balkonuna hasret kilim,
penceresine hasret o serçe gibi özleyecektim...

sen benim düşsel prensesimsin